本文目录一览:
描写大自然的诗歌有哪些
《听听,秋的声音》听听,秋的声音,大树抖抖手臂,“刷刷”,是黄叶道别的声音。听听,秋的声音,蟋蟀振动着翅膀,是和阳台告别的歌韵。
《美丽的大自然》春暖花开,大地复苏。草儿幽绿,花儿鲜艳。小鱼快活地游,小鸟自由地飞。树木挺直了身,农人笑弯了腰。啊,美妙的大自然,真是一幅永看不厌的画卷。
唐·柳宗元《江雪》千山鸟飞绝,万径人踪灭。孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。咏雪 傅察 都城十日雪,庭户皓已盈。呼儿试轻扫,留伴小窗明。逢雪宿芙蓉山主人 刘长卿 日暮苍山远,天寒白屋贫。柴门闻犬吠,风雪夜归人。
描写大自然的诗歌如下:《美丽的大自然》春暖花开,大地复苏。草儿幽绿,花儿鲜艳。小鱼快活地游,小鸟自由地飞。树木挺直了身,农人笑弯了腰。阿,美妙的大自然,真是—幅永看不厌的画卷。
自创几首描写“大自然”的现代诗。
——《春——大自然的贤者》鹊子为我呼朋去,蝶儿待我花不采。山鹰兴高冲穹空,苍松携风敞胸怀。山花争相笑脸露,小雀润嗓歌谷外。小溪淙淙来身边,哈哈劝饮献亲睐。唯有牛犊情最多,为吻我手笑跑来。
《美丽的大自然》春暖花开,大地复苏。草儿幽绿,花儿鲜艳。小鱼快活地游,小鸟自由地飞。树木挺直了身,农人笑弯了腰。啊,美妙的大自然,真是一幅永看不厌的画卷。
《美丽的大自然》 春暖花开, 大地复苏。 草儿幽绿, 花儿鲜艳。 小鱼快活地游,《大自然的儿女》 春天,花红柳绿; 夏天,烈日炎炎; 秋天,天高云淡; 冬天,白雪纷飞。《保护大自然》 大自然,真美丽。
描写自然的现代诗有《春——大自然的贤者》、《听听,秋的声音》、《好客莫过大自然》、《初春》、《金色的秋天》。《春——大自然的贤者》朱自清 大雁列队回归北方,带来了细雨蒙蒙,唤醒了小草青青。
描写大自然的诗句,要一句的
唐代的山水诗、田园诗以及访僧求道诗,蕴涵着 “禅意”、“自然”。如日出雾露余,轻松如膏沐。淡然离言说,悟悦心自足。(柳宗元)行到水穷处,坐看云起时。(王维)溪花与禅意,相对亦忘言。
,《游终南山》唐代 孟郊 南山塞天地,日月石上生。高峰夜留景,深谷昼未明。译文:终南山高大雄伟,塞满了整个天地,太阳和月亮都是从山中的石头上升起落下。
水光潋滟晴方好,山色空蒙雨亦奇。日出江花红胜火,春来江水绿如蓝。客路青山外,行舟绿水前。湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。遥望洞庭 不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。
赞美大自然的诗有哪些?
1、日出江花红胜火,春来江水绿如蓝——唐白居易《忆江南》乱花渐欲迷人眼,浅草才能没马蹄——唐白居易《钱塘湖春行》到处皆诗境,随时有物华——宋张道洽《岭梅》蝉噪林逾静,鸟鸣山更幽。
2、《凉州词》黄河远上白云间,一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。《题破山寺后禅院》唐·常建 清晨入古寺,初日照高林。竹径通幽处,禅房花木深。山光悦鸟性,潭影空人心。
3、《春思》【唐】李白 燕草如碧丝,秦桑低绿枝。当君怀归日,是妾断肠时。春风不相识,何事入罗帏?《春望》【唐】杜甫 国破山河在,城春草木深。感时花溅泪,恨别鸟惊心。烽火连三月,家书抵万金。
描写大自然的诗〔要有山有水有桥〕
山重水复疑无路,柳暗花明又一村。 (南宋陆游《游山西村》) 山回路转不见君,雪上空留马行处。 (唐代岑参《白雪歌送武判官归京》) 水何澹澹,山岛竦峙。 (三国 曹操《观沧海》) 绿树村边合,青山郭外斜。
。瀑布 日照香炉生紫烟 遥看瀑布挂前川 飞流直下三千尺 疑是银河落九天 2。山峰 横看成岭侧成峰 远近高低各不同 不识庐山真面目 只缘身在此山中 3。
《青溪》唐·王维 言入黄花川,每逐青溪水。随山将万转,趣途无百里。声喧乱石中,色静深松里。漾漾泛菱荇,澄澄映葭苇。我心素已闲,清川澹如此。请留盘石上,垂钓将已矣。
描写大自然景色的古诗有: 湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。 遥望洞庭山水色,白银盘里一青螺。——《望洞庭》唐·刘禹锡 西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。 青箬笠,绿蓑衣,斜风细语不须归。
水光潋滟晴方好,山色空蒙雨亦奇--宋.苏轼《饮湖上初晴后雨》 我要写山水风光的诗,要整首的,谢谢 野望翁卷一天秋色冷晴湾,无数峰峦远近间。 闲上山来看野水,忽于水底见青山。
描写大自然的古诗
,《游终南山》唐代 孟郊 南山塞天地,日月石上生。高峰夜留景,深谷昼未明。译文:终南山高大雄伟,塞满了整个天地,太阳和月亮都是从山中的石头上升起落下。
大自然万物的古诗词有:横看成岭侧成峰,远近高低各不同。——苏轼《题西林壁》造化钟神秀,阴阳割昏晓。——杜甫《望岳》荡胸生层云,决眦入归鸟。——杜甫《望岳》白云回望合,青霭入看无。
描写大自然的古诗5首,古诗句10句 1。瀑布 日照香炉生紫烟 遥看瀑布挂前川 飞流直下三千尺 疑是银河落九天 2。山峰 横看成岭侧成峰 远近高低各不同 不识庐山真面目 只缘身在此山中 3。
【诗词类】春城无处不飞花,寒食东风御柳斜。(暮春时节,长安城处处柳絮飞舞、落红无数,寒食节东风吹拂着皇家花园的柳枝。)——韩翃《寒食》沾衣欲湿杏花雨,吹面不寒杨柳风。
今后如果还能乘大好月色出外闲游,我一定拄着拐杖随时来敲你的家门。《峨眉山月歌》唐代:李白 峨眉山月半轮秋,影入平羌江水流。夜发清溪向三峡,思君不见下渝州。释义:高峻的峨眉山前,悬挂着半轮秋月。